Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΤΗΣ ΜΑΓΙΣΣΑΣ

Φίλοι μου, πολλοί από σας με ρωτάτε για το επόμενο βιβλίο μου: αν γράφω κάτι, πότε θα κυκλοφορήσει, ποιος είναι ο τίτλος και ποια η υπόθεση. Θα απαντήσω λοιπόν σε όλους σας, με πολλές λεπτομέρειες που είναι πρακτικά αδύνατον να τις πω στον καθένα σας ξεχωριστά.
    Πριν από δύο βδομάδες περίπου, το καινούριο μου βιβλίο ολοκληρώθηκε στην τελική μορφή του. Είναι βασισμένο σε μια ιδέα που γεννήθηκε στο μυαλό μου πριν από δύο χρόνια και, όπως μου συμβαίνει συνήθως, αφορούσε περισσότερο την περιρρέουσα ατμόσφαιρα παρά αυτή καθαυτή την υπόθεση του βιβλίου. Αυτό το concept λοιπόν ήταν ένα φθινοπωρινό δάσος στη Μακεδονία, που το διασχίζει ένας ποταμός, και μια ασυνήθιστη γυναίκα, προικισμένη με το χάρισμα της έκτης αίσθησης, που βιώνει μια υπαρξιακή σύγκρουση.
    Ήταν τόσο έντονη για μένα η σύλληψη αυτής της ατμόσφαιρας ώστε έβλεπα μπροστά στα μάτια μου τα χρυσοκόκκινα χρώματα των φθινοπωρινών δέντρων, άκουγα τη βουή του ποταμού, μύριζα τη βροχή και τον καπνό από τα τζάκια ενός χωριού και ζούσα μαζί με την αδιαμόρφωτη ακόμη ηρωίδα μου τη συναισθηματική της φόρτιση. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, ο τίτλος μού προέκυψε πριν αρχίσω καν να "χτίζω" το βιβλίο: ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΤΗΣ ΜΑΓΙΣΣΑΣ...
    Το πρώτο διάστημα η ιδέα της Μάγισσας με διακατείχε έντονα, βασανιστικά μπορώ να πω, ωστόσο, οι επαγγελματικές υποχρεώσεις εκείνης της εποχής δε μου επέτρεπαν να τής δώσω υπόσταση στο χαρτί (ή μάλλον στον υπολογιστή). Άλλωστε, τότε έγραφα τη Λευκή Ορχιδέα, που βρισκόταν ήδη σε πολύ προχωρημένο στάδιο. Σκεφτόμουν όμως συνεχώς τη Μάγισσα, μιλούσα για εκείνη κι έλεγα την ιστορία της σε όποιον ενδιαφερόταν να την ακούσει. Κι ύστερα, πριν από ένα χρόνο περίπου, άρχισα επιτέλους να γράφω...
    Οφείλω να ομολογήσω ότι αυτή η καθυστέρηση λειτούργησε πολύ θετικά για το βιβλίο μου. Διιότι όλους αυτούς τους μήνες της αναμονής είχα δουλέψει εξαντλητικά την ιδέα στο μυαλό μου έτσι ώστε όταν ξεκίνησα το γράψιμο, είχα στα χέρια μου μια άρτια δομημένη ιστορία με πολλά προτότυπα στοιχεία που είμαι σίγουρη ότι θα σας ενθουσιάσουν όσο κι εμένα.
    Δυο λόγια για την υπόθεση: Η Μυρσίνη, η κεντρική ηρωίδα, είναι καρπός του γάμου μεταξύ ενός Μπαλαμού και μιας Τσιγγάνας. Από την πλευρά της μητέρας της έχει κληρονομήσει την έκτη αίσθηση, πράγμα που της επιτρέπει να προαισθάνεται γεγονότα και να βλέπει σημαδιακά όνειρα· επίσης, όταν ταράζεται ψυχικά, σηκώνεται από το πουθενά δυνατός άνεμος ο οποίος κουβαλά ένα άρωμα περγαμόντου, που είναι η φυσική μυρουδιά του δέρματος και των μαλλιών της. Στα εννιά της χρόνια όμως η Μυρσίνη αναγκάζεται να επιλέξει ανάμεσα στον πρακτικό κόσμο του πατέρα της, που δε δέχεται το χάρισμά της, και τον "μαγικό" κόσμο της Τσιγγάνας μητέρας της, που το θεωρεί κάτι απολύτως φυσιολογικό. Οι συνθήκες την αναγκάζουν να επιλέξει τον πρώτο κόσμο, έτσι καταπιέζει τον διαισθητικό εαυτό της μέχρι εξαφάνισης. Μεγαλώνει, σπουδάζει, εργάζεται, αρραβωνιάζεται κι όλα αυτά τα χρόνια έχει απαρνηθεί αυτό το ζωτικό κομμάτι του εαυτού της, το έχει ξεχάσει... Μέχρι που πεθαίνει ο πατέρας της κι αναγκάζεται να επισκεφτεί για πρώτη φορά τον τόπο καταγωγής του για να τακτοποιήσει τα κληρονομικά της. Κι εκεί, στη Μακεδονία, γνωρίζει έναν άντρα που τη συναρπάζει με την πρώτη ματιά ενώ ταυτόχρονα αρχίζει να αφυπνίζεται ο ξεχασμένος διαισθητικός εαυτός της. Προσθέστε σε όλα αυτά το μοίρασμα μιας μεγάλης κληρονομιάς, τρία εξαφανισμένα οικογενειακά κειμήλια ανυπολόγιστης αξίας κι ένα μυστηριώδη εχθρό που, για άγνωστους λόγους, προσπαθεί να τη σκοτώσει, και θα έχετε το περίγραμμα της ιστορίας. Και κάτι ακόμη. Το επάγγελμα της Μυρσίνης είναι συγγραφέας παιδικών βιβλίων και η εικονογράφος με την οποία συνεργάζεται δεν είναι άλλη από την Έλλη Ρωμανού, την ηρωίδα της Λευκής Ορχιδέας. Έτσι οι αναγνώστες της Λευκής Ορχιδέας θα έχουν την ευκαιρία να ρίξουν μια ματιά στη ζωή της Έλλης και των αγαπημένων της προσώπων μετά το τέλος της Λ.Ο.
"Το Φθινόπωρο της Μάγισσας" θα κυκλοφορήσει στις αρχές Μαΐου από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.
Ελπίζω με αυτό το σύντομο σημείωμα να έλυσα τις απορίες σας και να ικανοποίησα την περιέργειά σας.





















 Η αρχική μου ιδέα ήταν μια εικόνα σαν αυτήν

1 σχόλιο:

  1. Συγχαρητήρια στην κα Οικονόμου για το καινούργιο της μυθιστόρημα "Η Καρδιά Θυμάται". Τρυφερό και ευαίσθητο, θίγει πολλά θέματα όπως η δύσκολη αμνησία που κυριεύει ξαφνικά έναν άνθρωπο, η θέση της γυναίκας στο σπίτι και στην εργασία, οι κακές και καλές πλευρές ενός γάμου (τονίζονται περισσότερο οι δεύτερες και οδηγούμαστε σε αίσιο αποτέλεσμα). Το ωραιότερο μέχρι τώρα μυθιστόρημα της.

    Ελένη Χατζηγιαννάκη, Φιλόλογος

    ΑπάντησηΔιαγραφή